L'amour et la foi – de liefde en het geloof, is de titel van deze uitgave. Twee van de drie pijlers waar het werk van de grote Franse meester op rust, met als derde de zang van de vogels. Ze komen samen in de liefdestrilogie die Messiaen in de jaren 1940 componeerde, bestaande uit de liederencyclus Harawi, de Turangalila Symfonie en de hier opgenomen cyclus voor twaalf vocalisten, Cinq Rechants. De schakel tussen de Trois Liturgies en de Turangalila Symfonie wordt gevormd door de concertante pianopartij en de Ondes Martenot, het motet O Sacrum Convivium! is een van de ontroerendste uitingen van deze diepgelovige katholiek.
Marcus Creed is sinds 2014 chef-dirigent van het Deens Nationaal Vocaal Ensemble, in omvang en doelstelling het zusje van het Nederlands Kamerkoor. Met deze cd geeft hij zijn visitekaartje af met drie werken van Olivier Messiaen. De Cinq Rechants uit 1948 zijn geschreven voor twaalf solostemmen, met gebruikmaking van een zelfverzonnen taal, die lijkt op Sanskriet. Razend moeilijk en razend knap uitgevoerd. De Trois Petites Liturgies uit 1943 vragen om de wonderlijke combinatie van vrouwenkoor, strijkers, solopiano, ondes Martenot en slagwerk. Het is een omvangrijk werk waarin alles gevraagd wordt van de intonatiekunst van de dames. Ragfijne drieklanken worden ons deel, maar voor de solosopraan kiest Creed voor het kleinste stemmetje uit de groep – bijna een kinderstem, dus wellicht een bewuste keuze? Het korte maar hartbrekend mooie motet O Sacrum Convivium! wordt gezongen door het Deens Nationaal Concertkoor, een formatie van 74 professionele zangers. Creed staat bekend als een perfectionist en doet die reputatie hier alle eer aan. Wie dacht dat de in 1991op Virgin Classics verschenen topprestatie van Terry Edwards, in ditzelfde repertoire met zijn London Sinfonietta Chorus niet verbeterd kon worden mag zich hier laten verrassen. Siebe Riedstra, februari 2016